علی نوری، مدیرعامل شرکت ارتباطات هوشمند شهر/ درباره اهمیت و نقش اکوسیستم نوآوری تاکنون مطالب بسیاری گفته شده اما آنچه به نظر کمتر موردتوجه قرار گرفته این است که مدیران صنعت مالی در بخش خصوصی، بدنه حاکمیت و رگولاتور در شرایط فعلی چطور می‌توانند از ظرفیت، دارایی‌ها و تلاش‌های بالقوه و بالفعل این اکوسیستم، دقیق و مؤثر استفاده کنند. به همین اعتبار تمرکز بر راهکارهایی که رهبران و مدیران می‌توانند بر اساس آنها می‌توانند و باید ظرفیت‌ها و استعدادهای مولد در اکوسیستم نوآوری را برای توسعه هرچه بیشتر فرصت‌های جدید در توسعه اقتصادی و فناوری کشور توسعه دهند و در خدمت رشد و شکوفایی به کار گیرند، از جمله اولویت‌های کنونی است.
موفقیت یک اکوسیستم نوآوری اغلب به این بستگی دارد که راهبران آن چطور و چقدر می‌توانند روابط طیف‌های مختلف و رویکردهای متنوع در منظومه را درک کنند و تعامل میان این اجزا تسهیل و تسریع کنند. درک درست راهبران از ضرورت ایفای نقش تسهیلگر ازآن‌رو ضروری است که برقراری ارتباط و توسعه روابط در اکوسیستم می‌تواند از یک‌سو شکاف‌های چشم‌انداز موجود در کسب‌وکار را از طریق سرمایه‌گذاری پر کند و از سوی دیگر نیازهای خاص فعالان را در حوزه برطرف سازد. تصویر دقیق و شناخت عمیق از بازیگران و ذی‌نفعان مختلف در حوزه، ارتباط مؤثر با سرمایه‌گذاران و اتخاذ زبان مشترک با رگولاتور مهم‌ترین نیازمندی اکوسیستم نوآوری است.
کافی است نگاهی به شرایط امروز اکوسیستم نوآوری کشور در حوزه‌های مختلف بیندازیم تا بایستگی این نقش‌آفرینی بیش‌ازپیش روشن شود چرا که بدون اغراق اکنون بیش از هر زمان دیگری برای تمرکز بر توسعه اکوسیستم نوآوری انگیزه و تأکید وجود دارد و اگر در همین برهه از انگیزه‌ها و اتفاق‌نظر بر ضرورت استفاده از راه‌حل‌های نوآورانه استفاده نشود، معلوم نیست چه زیان‌ها و عدم‌النفع‌هایی به بار خواهد آمد.
علاوه بر موضوع ایجاد و توسعه ارتباط و همکاری‌های مشترک در اکوسیستم، نکته مهم دیگری که برای موفقیت در اکوسیستم نوآور نیازمند آن هستیم، تعریف و پذیرش یک چشم‌انداز جسورانه است؛ در اکوسیستم نوآوری کشور خصوصاً در بخش فناوری‌های مالی آنچه ضرورت دارد ایجاد و خلق یک چشم‌انداز منحصربه‌فرد در عین برخورداری از قابلیت زیست‌پذیری و ثبات نظارتی است.
این موارد بخش مهمی از شروطی است که تنها با فرض تحقق آنها می‌توان به بقا و کارآمدی اکوسیستم نوآوری در کشور امید داشت و دقیقاً در همین نقطه می‌توان نقش مهمی برای هلدینگ‌های فناوری اطلاعات به‌عنوان راهبران فضای کسب‌وکار و نوآوری از جمله در اکوسیستم بانکداری قائل شد. ایجاد ارتباط بین بانک‌ها به‌عنوان ذی‌نفعان مهم در بهره‌گیری از اکوسیستم نوآوری و سرمایه‌گذاران مؤثر از یک سو و مدیران و متخصصان در این نهادها به‌عنوان متولیان اثرگذار در ایجاد و توسعه ارتباطات اکوسیستم نوآوری با بدنه حاکمیت و ساختارهای بروکراسی در شبکه بانکی از سوی دیگر، نقش حیاتی و مهمی است که باید برای هلدینگ‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات بانکی در توسعه و فراگیری دستاوردهای اکوسیستم نوآوری برای اقتصاد کشور برشمرد.
این ارتباط متضمن توسعه راهبردی برای همه بازیگران اکوسیستم خواهد بود چرا که با بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود، همگی قادر خواهند بود شانس موفقیت خود را افزایش دهند.
همچنین از سوی دیگر هلدینگ‌های فناوری اطلاعات بانک‌ها نیز می‌توانند علاوه بر سایر نقش‌ها و وظایف معمول در نقش راهبران توسعه اقتصادی و فناوری شبکه بانکی در مرز مشترک بخش خصوصی و دولتی با تسهیل عملکرد اکوسیستم‌های نوآور، آنها را در منطقه‌ای از مزیت بخشی برای همه ذی‌نفعان تثبیت کند.
راه پرداخت – رسانه فناوری‌های مالی ایران
ثبت دیدگاه